Dance Me To The End Of Love

a Mi

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic 'til I'm gathered safely in
Lift me like an olive branch, be my homeward dove
And dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Let me see your beauty when the witnesses are gone
Let me feel you moving like they do in Babylon
Show me slowly what I only know the limits of
And dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Dance me to the wedding now, dance me on and on
Dance me very tenderly and dance me very long
We're both of us beneath our love, we're both of us above
And dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Dance me to the children who are asking to be born
Dance me through the curtains that our kisses have outworn
Raise a tent of shelter now, though every thread is torn
And dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic 'til I'm gathered safely in
Touch me with your naked hand, touch me with your glove
Dance me to the end of love…

(Leonard Cohen)

It's All Over Now, Baby Blue

You must leave now, take what you need, you think will last.
But whatever you wish to keep, you better grab it fast.
Yonder stands your orphan with his gun,
Crying like a fire in the sun.
Look out, baby, the saints are comin' through
And it's all over now, baby blue.

The highway is for gamblers, better use your sense.
Take what you have gathered from coincidence.
The empty-handed painter from your streets
Is drawing crazy patterns on your sheets.
This sky, too, is fallin’ in over you
And it's all over now, baby blue.

Leave your stepping stones behind, there's something calls for you.
Forget the debt you left, that will not follow you.
Your lover who has just walked through the door
Has taken all his blankets from the floor
The carpet, too, is foldin' over you
And it's all over now, baby blue.

Well, strike another match, yeah, go start anew
'Cause it's all over now, baby blue.
It's all over, it's all over now, baby blue.
It's all over, it's all over now, oh yeah…

(Bob Dylan, versión de Van Morrison)

I Beg Your Pardon

I'm just a scarecrow without you
Baby, please don't disappear
I beg your pardon, dear

I got a bottle for a trumpet
And a hatbox for a drum
I beg your pardon, dear

I got upset
I lost my head
I didn't mean the things I said
You are the landscape of my dreams
Darling, I beg your pardon

I'd give you Boardwalk and Park Place
And all of my hotels
I beg your pardon, dear

Please don't go back to St. Louis
Can't you tell that I'm sincere
I beg your pardon, dear

I got upset
I lost my head
I didn't mean the things I said
You are the landscape of my dreams
Darling, I beg your pardon

(canción: Tom Waits; foto: Lolo)

O Tejo corre no Tejo

Tu que passas por mim tão indiferente
no teu correr vazio de sentido,
na memória que sobes lentamente,
do mar para a nascente,
és o curso do tempo já vivido.

Não, Tejo,
não és tu que em mim te vês,
– sou eu que em ti me vejo!

Por isso, à tua beira se demora
aquele que a saudade ainda trespassa,
repetindo a lição, que não decora,
de ser, aqui e agora,
só um homem a olhar para o que passa.

Não, Tejo,
não és tu que em mim te vês,
– sou eu que em ti me vejo!

Um voo desferido é uma gaivota,
não é o voo da imaginação;
gritos não são agoiros, são a lota...
Vá, não faças batota,
deixa ficar as coisas onde estão...

Não, Tejo,
não és tu que em mim te vês,
– sou eu que em ti me vejo!

Tejo desta canção, que o teu correr
não seja o meu pretexto de saudade.
Saudade tenho sim, mas de perder,
sem as poder deter,
as águas vivas da realidade!

Não, Tejo,
não és tu que em mim te vês,
– sou eu que em ti me vejo!

(poema: Alexandre O’Neill; foto: Gonzalo HY)

Avec le temps / Léo

Avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
on oublie le visage et l'on oublie la voix
le cœur, quand ça bat plus, c'est pas la peine d'aller
chercher plus loin, faut laisser faire et c'est très bien

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
l'autre qu'on adorait, qu'on cherchait sous la pluie
l'autre qu'on devinait au détour d'un regard
entre les mots, entre les lignes et sous le fard
d'un serment maquillé qui s'en va faire sa nuit
avec le temps tout s'évanouit

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
mêm' les plus chouett's souv'nirs ça t'as un' de ces gueules
à la gal'rie j'farfouille dans les rayons d'la mort
le samedi soir quand la tendresse s'en va tout' seule

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
l'autre à qui l'on croyait pour un rhume, pour un rien
l'autre à qui l'on donnait du vent et des bijoux
pour qui l'on eût vendu son âme pour quelques sous
devant quoi l'on s'traînait comme traînent les chiens
avec le temps, va, tout va bien

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
on oublie les passions et l'on oublie les voix
qui vous disaient tout bas les mots des pauvres gens
ne rentre pas trop tard, surtout ne prends pas froid

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
et l'on se sent blanchi comme un cheval fourbu
et l'on se sent glacé dans un lit de hasard
et l'on se sent tout seul peut-être mais peinard
et l'on se sent floué par les années perdues
alors vraiment
avec le temps on n'aime plus

(Léo Ferré)



Dimmi come sarà quel sorriso d'atmosfera
che mi regalerai in quello strascico di sera
quando rileggerò le tue candide invettive,
quando riascolterò le tue acque sulle mie rive,
e mi disegnerai come la prima volta
una profonda vertigine davanti la mia porta.
Scendi da quel letto Léo,
che non è ancora il tempo di sparire.
Che tu sia maledetto Léo,
come i versi che non mi hai lascialo capire.
Avec le temps tout s'en va
Avec le temps tout s'en va
Avec le temps je sais tout s'en va…
Et verse-moi encore à boire
mêlons le vin à la sueur
dans chaque courbe de nos verres
aux quatre coins de ma douleur
sur les couteaux de tes blasphèmes
sans doute nous nous blesserons
et le raisin de tes vendages
nous fera perdre la raison.
Scendi da quel letto Léo
che non è ancora il tempo di sparire
Que tu soies maudit Léo
et les vers que tu ne m'as pas fait comprendre
Esci da quella stanza Léo,
che non è ancora il tempo di tacere.
Il n'y a pas assez de vie Léo
pour la laisser s'enfuir comme ça
Avec le temps tout s'en va…

(Pippo Pollina)

(Léo Ferré)

(Pippo Pollina)

In The Garden

The streets are always wet with rain
After a summer shower when I saw you standin'
Standin' in the garden, in the garden wet with rain

You wiped the teardrops from your eye in sorrow
As we watched the petals fall down to the ground
And as I sat beside you I felt the great sadness that day in the garden

And then one day you came back home
You were a creature all in rapture
You had the key to your soul
And you did open that day you came back to the garden

The olden summer breeze was blowin' on your face
The light of God was shinin' on your countenance divine
And you were a violet colour as you
Sat beside your father and your mother in the garden

The summer breeze was blowin' on your face
Within your violet you treasure your summery words
And as the shiver from my neck down to my spine
Ignited me in daylight and nature in the garden

And you went into a trance
Your childlike vision became so fine
And we heard the bells inside the church
We loved so much
And felt the presence of the youth of
Eternal summers in the garden

And as it touched your cheeks so lightly
Born again you were and blushed
And we touched each other lightly
And we felt the presence of the Christ in the garden

And I turned to you and I said
No Guru, no method, no teacher
Just you and I and nature
And the Father in the garden

Listen
No Guru, no method, no teacher
Just you and I and nature
And the Father and the Son
And the Holy Ghost
In the garden wet with rain...

(canción: Van Morrison; foto: NannaX3)

Days Like This

When it's not always raining there'll be days like this
When there's no one complaining there'll be days like this
When everything falls into place like the flick of a switch
Well my mama told me there'll be days like this

When you don't need to worry there'll be days like this
When no one's in a hurry there'll be days like this
When you don't get betrayed by that old Judas kiss
Oh my mama told me there'll be days like this

When you don't need an answer there'll be days like this
When you don't meet a chancer there'll be days like this
When all the parts of the puzzle start to look like they fit
Then I must remember there'll be days like this

When everyone is up front and they're not playing tricks
When you don't have no freeloaders out to get their kicks
When it's nobody's business the way that you wanna live
I just have to remember there'll be days like this

When no one steps on my dreams there'll be days like this
When people understand what I mean there'll be days like this
When you ring out the changes of how everything is
Well my mama told me there'll be days like this

(Van Morrison)

O meu amor

O meu amor consola como o pão
Fresco é melhor mas quente dá paixão
O meu amor roda como o sol
E faz de mim pião

As ruas da minha sede vão todas dar ao seu corpo
É cais, é casa e é porto dos beijos com que me perde
E deito o barro á parede pedindo que não me deixe
Eu quero ser como o peixe nas malhas da sua rede

O meu amor é doce como o mel
Dourada côr do tom da sua pele
O meu amor roda como o mar
E faz de mim batel

As ruas da minha sede vão todas dar ao seu corpo
É cais, é casa e é porto dos beijos com que me perde
E deito o barro á parede pedindo que não me deixe
Eu quero ser como o peixe nas malhas da sua rede

O meu amor é sábio como o sal
Pouco é sabor mas se é demais faz mal
O meu amor roda como o vento
E faz-me um vendaval

As ruas da minha sede vão todas dar ao seu corpo
É cais, é casa e é porto dos beijos com que me perde
E deito o barro á parede pedindo que não me deixe
Eu quero ser como o peixe nas malhas da sua rede

(letra: Rosa Lobato Faria; música: Rão Kyao; canta Ricardo Ribeiro)

Que reste-t-il de nous amours

Ce soir
Le vent qui frappe à ma porte
Me parle des amours mortes
Devant le feu qui s'éteint

Ce soir
C'est une chanson d'automne
Dans la maison qui frissonne
Et je pense aux jours lointains

Que reste-t-il de nos amours
Que reste-t-il de ces beaux jours
Une photo, vieille photo
De ma jeunesse

Que reste-t-il des billets doux
Des mois d'avril, des rendez-vous
Un souvenir qui me poursuit
Sans cesse

Bonheur fané, cheveux au vent
Baisers volés, rêves émouvants
Que reste-t-il de tout cela
Dites-le-moi

Un petit village, un vieux clocher
Un paysage si bien caché
Et dans un nuage le cher visage
De mon passé

(Charles Trenet)

Moondance

Well it's a marvelous night for a moondance
With the stars up above in your eyes
A fantabulous night to make romance
'Neath the cover of October skies
And all the leaves on the trees are falling
To the sound of the breezes that blow
And I'm trying to please to the calling
Of your heart-strings that play soft and low
You know the night's magic
Seems to whisper and hush
And all the soft moonlight
Seems to shine in your blush...

Can I just have one a' more moondance with you, my love?
Can I just make some more romance with a' you, my love?

Well I wanna make love to you tonight
I can't wait till the morning has come
And I know now the time is just right
And straight into my arms you will run
And when you come my heart will be waiting
To make sure that you're never alone
There and then all my dreams will come true dear
There and then I will make you my own
And every time I touch you, you just tremble inside
And I know how much you want me that, you can't hide...

Can I just have one a' more moondance with you, my love?
Can I just make some more romance with a' you, my love?

Well it's a marvelous night for a moondance
With the stars up above in your eyes
A fantabulous night to make romance
'Neath the cover of October skies
And all the leaves on the trees are falling
To the sound of the breezes that blow
And I'm trying to please to the calling
Of your heart-strings that play soft and low
You know the night's magic
Seems to whisper and hush
And all the soft moonlight
Seems to shine in your blush...

One more moondance with you
In the moonlight
On a magic night
There's a moonlight
On a magic night
Can't I just have one more dance with you, my love?

(Van Morrison)

Escrevi teu nome no vento

Escrevi teu nome no vento
Convencido que o escrevia
Na folha do esquecimento
Que no vento se perdia

E ao vê-lo seguir envolto
Na poeira do caminho
Julguei meu coração solto
Dos elos do teu carinho

Pobre de mim, não pensava
Que tal e qual como eu
O vento se apaixonava
Por esse nome que é teu

E em quanto o vento se agita
Agita-se o meu tormento
Quero esquecer-te, acredita
Mas cada vez há mais vento

(canción: Jorge Rosa / Raúl Ferrão; foto: Paolo Pedelini)

(canta Carminho)


(canta Fernando Maurício)

Muito embora o querer bem

Muito embora o querer bem
Não seja um invento meu,
Não permito que ninguém
Te queira mais do que eu.

Meu coração vagabundo
Irá, seja como for,
Rua em rua, mundo em mundo,
Atrás de ti, meu amor.

Estes meus braços caídos,
Fugindo a todos os laços,
Só vibram quando pedaços
Dos nossos corpos unidos.

A minha boca e a tua,
Mal deixam de estar unidas,
Lembram meninas perdidas,
A minha boca e a tua.

Odeio o mundo, a inveja,
As convenções, o temor...
Odeio tudo o que esteja
Entre nós dois, meu amor.

(Artur Ribeiro / Raúl Ferrão; canta Ricardo Ribeiro)

Caffè Caflisch

Siamo venuti da lontano armati di pane e pazienza
con un biglietto nella mano ed un'idea nella credenza.
Dalle montagne in un tugurio, le notti alla luce di un cero
la colonnina di mercurio a farci festa a sottozero.

Siamo venuti da lontano e abbiamo molto da imparare
per questo ora parliamo piano che non c'è tempo da buttare.
Siamo venuti da lontano e abbiamo tanto da capire
per questo non ci soffermiamo all'imbrunire.

Sognammo del sud e del sole, contammo le energie e i risparmi
possa quel treno scivolare fino che il mare non lo fermi.
E sognando di una dolce vita, notti di stelle e “Belle Epoque”
lo sai che spasso è una salita indossando i trampoli in un frac.

Ché poi Palermo è un'avventura, un gioco che sembra da ragazzi
che non si vede mai un'altura e piove poco e solo a sprazzi.
Ed il cappotto è un ornamento che riempie inutile lo spazio
di questa casa di cemento che non conosce il sonno e l'ozio.

A mezzogiorno esatto, puntuale, mi capisci?
Un espresso e un chinotto laggiù al Caffè Caflisch...
E poi per chi non prende il vino, el whisky, mi capisci?
Per loro pure un cappuccino va bene se è Caflisch...

Che qui non mancano le idee e le cose crescono da sole
e ci son rose ed orchidee da far mancare le parole.
E si vive fuori tutto l'anno e nel pomeriggio un sano abbiocco
sull'ansimare dell'affanno e al ventilar dello scirocco.

Siamo venuti da lontano e siamo pronti alle sorprese
parliamo bene l'italiano e amiamo il rischio delle imprese.
Siamo venuti da lontano e insieme a noi ce n'eran tanti
nello scomparto di quel treno a non potere andare avanti.

Che poi qualcosa pure noi, figli di un piccolo paese
dove le piazze son bonsai e si ride una sola volta al mese
possiamo darlo e dirlo al mondo senza paura né vergogna
che ciò che stiamo raccontando al lor palato non disdegna.

A volte una malinconia, un dolore strano, non lo so...
come una sorta di magia, chissà se un giorno tornerò?
E penso alla luce e al fragore del sole acceso sulle alpi
i boschi antichi del Grigione e il cuore batte forte i colpi.

A mezzogiorno esatto, puntuale, mi capisci?
ci vediamo tutti in piazza, ecco, al Caffè Caflisch...
E poi per chi non bebe il vino, il whisky, mi capisci?
Va bene un cappuccino va bene se è Caflisch...

(Pippo Pollina)

Voltaste

Voltaste, ainda bem que voltaste
As saudades que eu sentia não podes avaliar
Voltaste, e á minha vida vazia
Voltou aquela alegria que só tu lhe podes dar

Voltaste, ainda bem que voltaste
Embora saiba que vou sofrer o que já sofri
Cansei, cansei de chorar sozinha
Antes mentiras contigo do que verdades sem ti

Voltaste, que coisa mais singular
Eu quase não sei cantar se tu não estás a meu lado
Voltaste, já não me queixo nem grito
És o verso mais bonito dêste meu fado acabado

Voltaste, ainda bem que voltaste
O passado é passado, para que lembrar agora
Voltaste, quero lá saber da vida
Quando dormes a meu lado, a vida dorme lá fora

(letra: Joaquim Pimentel; foto: Gonzalo HY; canta Beatriz da Conceição)

Era

Era simplemente que no se tenían más:
se saturaron tanto del equilibrio
preso, falso,
y el espanto de no saber romper
con todo lo hermoso que ya fue.

Era más cuestión de falta de sinceridad:
lágrimas encerradas tras la sonrisa,
mueca desaparecida;
suerte de oscuridad
que transforma amor en soledad.

Murió la luna de los enamorados
convencidos de que sólo muertos
no estarán.
Llegó la implosión,
el trecho amargo de la desesperanza.

Simplemente, que no se tenían más;
suerte de oscuridad que transforma amor en soledad.

(canción: Santiago Feliú; foto: Alex Felipe)

Estranha forma de vida


Foi por vontade de Deus
Que eu vivo nesta ansiedade
Que todos os ais são meus
Que é toda a minha a saudade
Foi por vontade de Deus

Que estranha forma de vida
Tem este meu coração
Vive de vida perdida
Quem lhe daria o condão
Que estranha forma de vida

Coração independente
Coração que não comando
Vives perdido entre a gente
Teimosamente sangrando
Coração independente

Eu não te acompanho mais
Pára, deixa de bater
Se não sabes onde vais
Porque teimas em correr
Eu não te acompanho mais

(canción: Amália Rodrigues / Alfredo Marceneiro;
foto: Eve Arnold)


Jo, l'invertit de cos i d'ànima

a Marlen

Jo, l’invertit de cos i d’ànima,
Jo, que he estat el vici privat d’algun pròcer,
el caprici dels qui saben parlar
i un signe del meu temps,
no he de merèixer un plany quan mori?
(Serà de nit, dins un local de joc,
o dins un tren descarrilat,
o als sidatoris d’algun país pobre
i llunyà)

Tot i que, per altra banda,
mai no es pot descartar un final
com en aquelles notes breus de premsa
que informen de certs accidents domèstics:
el gas, la flama, un moment de descuit,
i un altre fill de puta se'n va al cel.

(canción: Sebastià Alzamora / Juan Gómez “Chicuelo”; foto: Christopher Anderson)

I'm Your Man

If you want a lover
I'll do anything you ask me to
And if you want another kind of love
I'll wear a mask for you
If you want a partner
Take my hand
Or if you want to strike me down in anger
Here I stand
I'm your man

If you want a boxer
I will step into the ring for you
And if you want a doctor
I'll examine every inch of you
If you want a driver
Climb inside
Or if you want to take me for a ride
You know you can
I'm your man

Ah, the moon's too bright
The chain's too tight
The beast won't go to sleep
I've been running through these promises to you
That I made and I could not keep
Ah but a man never got a woman back
Not by begging on his knees
Or I'd crawl to you baby
And I'd fall at your feet
And I'd howl at your beauty
Like a dog in heat
And I'd claw at your heart
And I'd tear at your sheet
I'd say please, please
I'm your man

And if you've got to sleep
A moment on the road
I will steer for you
And if you want to work the street alone
I'll disappear for you
If you want a father for your child
Or only want to walk with me a while
Across the sand
I'm your man

If you want a lover
I'll do anything you ask me to
And if you want another kind of love
I'll wear a mask for you

(canción: Leonard Cohen; foto: Gonzalo HY)

Ciao, bella, ciao

Ciao, bella, ciao,
Che le tue labbra possan fiorire nelle notti di cristallo
Che accendi come le candele nel deserto
E nessuno ascolta il suo lamento
Arrampicarsi sui ricordi di un momento.

Ciao, bella, ciao,
Ti penserò in questo viaggio che mi aspetta e che non so,
E in questo tempo che confonde e che non dice
Quello che nutre nel suo grembo,
Nella girandola di un sogno che seduce.

Ciao, bella, ciao,
Con questa nave anche tu presto te ne andrai
Ed altre mani ed altre braccia stringerai,
Ma non saprai
Che a raccogliere il tuo fiore sono stato io.

Ciao, bella, ciao,
Con questa nave anche tu presto partirai
Ed altri occhi con i tuoi occhi scoprirai,
Ma non saprai
Che a ricamare il tuo sorriso sono stato io.

Ciao, bella, ciao,
Mi penserai quando nel buio tra i tuoi sogni mi vedrai
Lasciare il segno di parole mai comprese
E nelle curve della sera,
nel cielo, mille stelle accese.

Ciao, bella, ciao,
Mi rivedrai in questa vita o un'altra vita, io non so,
E le tue mani ancora un giorno leggerò:
Saranno mani grandi,
come il mondo di un vagabundo.

Ciao, bella, ciao,
Con questa nave anche tu presto te ne andrai
Ed altre mani ed altre braccia stringerai,
Ma non saprai...

Ciao, bella, ciao,
Con questa nave anche tu presto partirai
Ed altri occhi con i tuoi occhi scoprirai,
Ma non saprai
Che a ricamare il tuo sorriso sono stato io,
Che a raccogliere il tuo fiore sono stato io.

(canción: Pippo Pollina; foto: Gonzalo HY)

Märk hur vår skugga

Märk hur' vår skugga, märk Movitz Mon Frere!
Innom et mörker sig slutar,
Hur Guld och Purpur i Skåfveln, den där,
Byts til grus och klutar.
Vinkar Charon från sin brusande älf,
Och tre gånger sen Dödgräfvaren sjelf,
Mer du din drufva ej kryster.
Därföre Movitz kom hjelp mig och hvälf
Grafsten öfver vår Syster.

Ach längtansvärda och bortskymda skjul,
Under de susande grenar,
Där Tid och Döden en skönhet och ful
Til et stoft förenar!
Til dig aldrig Afund sökt någon stig,
Lyckan, eljest uti flygten så vig,
Aldrig kring Grifterna ilar.
Ovän där väpnad, hvad synes väl dig?
Bryter fromt sina pilar.

Lillklockan klämtar til Storklockans dön,
Löfvad står Cantorn i porten;
Och vid de skrålande Gåssarnas bön,
Helgar denna orten.
Vägen opp til Templets griftprydda stad
Trampas mellan Rosors gulnade blad,
Multnade Plankor och Bårar;
Til dess den långa och svartklädda rad,
Djupt sig bugar med tårar.

Så gick til hvila, från Slagsmål och Bal,
Grälmakar Löfberg, din maka;
Där, dit åt gräset långhalsig och smal,
Du än glor tilbaka.
Hon från Danto bommen skildes i dag,
Och med Hänne alla lustiga lag;
Hvem skall nu Flaskan befalla.
Torstig var hon och uttorstig är jag;
Vi ä torstiga alla.

(Carl Michael Bellman, versión de Sofia Karlsson)

Resta con me

Dimmi tu che cosa dire,
dimmi cosa devo fare stasera
perché lei resti qua.

Resta con me
per carità,
stai qui con me,
non mi lasciare.

Fammi penare,
fammi impazzire,
fammi dannare
ma dimmi si.
Muoio per te,
vivo per te,
vita della mia vita.
Non mi importa il tuo passato,
non mi importa chi ti ha avuta,
resta con me,
con me!

Fammi penare,
fammi impazzire,
fammi dannare
ma dimmi si.
Muoio per te,
vivo per te,
vita della vita mia.
Non mi importa se il passato
solo lacrime mi ha dato,
resta con me,
con me, con me, con me...

(Domenico Modugno / Dino Verde; versión de Morgan)

A falta de ortografía III

Nos queda tanto tango para ovillar las piernas
con otra soledad aún más sola, si cabe.
Nos queda tanta manga que cortar, tanto cosmos
fosforescente, tanto autobús madrugado,
y el tacto que a esas horas no se afeita el deseo,
tanta habanera en Cádiz,
tanto “Desde que estuve, niña, en La Habana…”

Nos queda tanta boca que llevarnos al pan,
tanto verso aquejado de pubertad, tantísima
anemia vacunable, corregible, de infancia.
Nos queda el erotismo de la palabra, hacerle
el amor a su oficio antiquísimo. Quedan
el cucharón diario de asombro, la liturgia
tan corriente del agua, el beso que aún no tiene
ni nombre ni apellidos, la ecuación que Quien Sea
garabateó en la puerta de atrás de la galaxia.

Nos queda un chapuzón en el agua pasada
que no excita a la noria, que no mueve molino,
pero hidrata la memoria.
Nos quedan argentinos que aparcan sus piropos
en doble fila y besan de perfil y de reojo.
Nos queda aún un café pendiente con la duda,
suicidar la respuesta si nos matan la pregunta.
Nos queda “¿qué hago ahora contigo?, ¿dónde pongo
lo hallado, la sombrilla con desnudo, el unicornio,
la espalda y la hormiguita, los rabos y las nubes;
los pecados que, al cabo, no gasté, los que no pude?”
Nos queda tanto, tanto ruido intolerable,
salirle impertinente a tanto miedo impresentable.
Nos queda ortografía para olvidar las faltas,
la belleza de arcángel de Ernesto Che Guevara.
Nos queda en un lugar –si queda– de los Andes,
de cuyo nombre ahora no consigo olvidarme.
Nos queda grande el tiempo,
nos queda Charo Vargas,
nos queda esta canción
hasta que ya no quede nada.

(Nacho Artacho)

A lua e o corpo

Eis que a lua devagar te vai despindo
Atrevendo uma carícia em cada gesto
De igual modo é que a nudez te vai vestindo
O teu corpo condescende sem protestos

Mal os ombros se desnudam surge o peito
Logo o ventre no desenho da cintura
Cada músculo detém o mais perfeito
Movimento em sincronia com a ternura

Já as ancas se arredondam e projectam
Sobre as coxas, sobre os vales, sobre os montes
Onde as vidas noutras vidas se completam
Quando o tempo é um sorriso ou uma fonte

Fica a roupa amontoada junto aos pés
Quer dos teus, quer dos da cama que sou eu
Estende a mão, apaga a lua que a nudez
Do teu corpo fica acesa sobre o meu

(Rui Manuel / Alfredo Marceneiro)

(Ricardo Ribeiro - O álbum vermelho do fado, 2006)

Ser aquele


Se estou só, quero não estar,
Se não estou, quero estar só,
Enfim, quero sempre estar
Da maneira que não estou.

Ser feliz é ser aquele.
E aquele não é feliz,
Porque pensa dentro dele
E não dentro do que eu quis.

A gente faz o que quer
Daquilo que não é nada,
Mas falha se o não fizer,
Fica perdido na estrada.

(canción: Fernando Pessoa / Fado Menor;
foto: Lars-Daniel Öhman)

You Can't Always Get What You Want

I saw her today at the reception
A glass of wine in her hand
I knew she was gonna meet her connection,
At her feet was her foot-loose man.

And you can’t always get what you want,
You can’t always get what you want,
You can’t always get what you want
But if you try sometime, yeah,
You just might find you get what you need!

We went down to the demonstration
To get our fair share of abuse,
Singing, “We gonna vent our frustration”
If we don’t we’ll blow a fifty amp fuse

And you can’t always get what you want,
You can’t always get what you want,
You can’t always get what you want
But if you try sometime, yeah,
You just might find you get what you need!

So, I went to the Chelsea Drugstore
To get your prescription filled
I was standing in line with my friend, Mr. Jimmy
And man, did he look pretty ill
We decided that we would have a soda,
My favorite flavor was cherry red
I sing this song to my friend, Jimmy,
And he said one word to me and that was “dead”

And you can’t always get what you want, honey,
You can’t always get what you want,
You can’t always get what you want,
But if you try sometime, yeah,
You just might find you get what you need!

I saw her today at the reception
In her glass was a bleeding man
She was practised at the art of deception,
I could tell by her blood-stained hands

And you can’t always get what you want, honey,
You can’t always get what you want,
You can’t always get what you want,
But if you try sometime, yeah,
You just might find you get what you need!

(canción: Mick Jagger / Keith Richards; imagen: Léolo -1992, Jean-Claude Lauzon)

Malatesta

Quante strade sotto le mie scarpe
dalla Francia alle colonne d'Astarte
io che non mi sono mai risparmiato
a contarle davvero tutte d'un fiato
ma di speranze ne avrò
di riposarmi ancora un pò
su questa terra bagnata
su questi fitti silenzi di vallata.

Quante strade sotto la mia vita
dalla Sicilia ai laghi del cielo
io che l'ho vista da cima a fondo
io che ho girato metà del mondo
io di tempo ne avrò
per riposarmi adesso un pò
sotto la pioggia sottile
sotto le bianche nuvole d'aprile.

Io che ho dato amore e ho avuto amore
che ho dato dolore e ho avuto amore
io di tempo ne avrò anche per un caffè
fra la pioggia e il metro fra i miei cento perchè
io che ho dato tutto perchè tutto m'han dato
la vita era uno schianto l'ho bevuta d'un fiato
ma di speranze ne avrò e di sorrisi pure
a riempir le mie guancie di uve mature.

Io che ho dato amore e ho avuto amore
che ho dato dolore e ho avuto amore
io di tempo ne avrò molto più di te
tu che canti il coragio senza sapere cos'è
io che ho dato tutto perchè tutto ho perduto
la vita era un ricordo un fiammifero acceso
ma di speranze io ne avrò e di sorrisi pure
a riempir le mie guancie di uve mature.

(canción: Pippo Pollina; foto: Bruno Barbey)

Vente

Vente,
que te espero en la aduana del cariño
con un carnet falso,
con una foto de cuando era un niño.
Vente,
tengo muchos agujeros en el brazo,
cada uno es de un abrazo
que quise darte y tú no hacías caso.
Vente,
pero espérate un ratito que me inyecte
tu mirada en dosis que me vienen ganas
porque siempre estás ausente.
Vente,
que ahora aprieto el émbolo más fuerte
para que vengas a verme
y luego te desvaneces, y luego te desvaneces.
Y la infecta jeringuilla es tu cuerpo y me parece
que me devuelve la vida
y es a ti a quien me devuelve.
Tu camino es mi brazo, tu destino es mi vena,
por haberte conocido tengo encima esta condena,
pero no quiero abstinencia,
quiero alterar mi conciencia
y al cerrar los ojos verte a ti aunque me muera.
Sangre,
no me importa si contagio mi sangre,
porque cuando veo tus ojos todo arde
y me consumo despacio por tocarte.
Sangre,
que se quedó envenenada en una tarde
cuando conocí a mi ángel
e hicimos el amor en cada parque.
Sangre,
que brotó en cada palabra que nos dimos,
en cada beso, en cada pico,
hasta que me abandonaste.
Sangre,
no quiero desintoxicación de nadie,
que no estoy intoxicado
si no es por encontrarte, si no es por encontrarte.
Y la infecta jeringuilla es tu cuerpo y me parece
que me devuelve la vida
y es a ti a quien me devuelve...

(Carlos Chaouen)

O negro fica-lhe bem


Vestida de noite escura,
De madrugada também,
Tem um olhar de ternura
E o negro fica-lhe bem.

Tem uma voz que é do vento,
Que é do vento e de ninguém,
É um grito e um lamento
E o negro fica-lhe bem.

Senhora dona do fado
E de Lisboa também,
Tens um olhar tão magoado
E o negro fica-te bem.

(Helder Moutinho / António dos Santos)

El día de hoy viene de lejos

El día de hoy viene de lejos,
el sol salió por el espejo,
el agua sabe a añejo,
se echó el deseo a volar.

Hoy lo mezquino le incomoda,
hoy te quisiera toda, toda,
como en noche de boda,
como en día de mar.

Quiere tus velas, tu aire,
quiere tu estrella, tu navegar,
quiere tu pan, tu hambre,
quiere tu miel, tu fruto, tu sal, más…

Quisiera también tu olor, tu humedad,
tu párpado, tu razón, tu verdad,
tu puerta, tu girasol, tu cristal,
tu arado y tu maravilla, tu profundidad y tu orilla,
tu vientre, tu corazón y tu andar.

El día de hoy es suspirante,
un grito sordo de la sangre,
ningún pedazo le es bastante:
lo quiere todo y más.

Hoy ha estallado el horizonte,
un caracol bajó del monte,
mejor, revísate y componte,
que el día va a pasar.

Más…
Quisiera también tu voz, tu canción,
tu almohada, tu dos por tres, tu temblor,
tu vulnerabilidad, tu “ahora voy”,
tu víscera y tu rodilla,
tu velocidad y tu silla,
tu centro, tu sueño y tu alrededor.

(letra: Noel Nicola; foto: deuxmachine)

Chelsea Hotel

I remember you well in the Chelsea Hotel,
you were talking so brave and so sweet,
giving me head on the unmade bed,
while the limousines wait in the street.
Those were the reasons and that was New York,
we were running for the money and the flesh.
And that was called love for the workers in song
probably still is for those of them left.

Ah but you got away, didn't you babe,
you just turned your back on the crowd,
you got away, I never once heard you say,
I need you, I don't need you,
I need you, I don't need you
and all of that jiving around.

I remember you well in the Chelsea Hotel,
you were famous, your heart was a legend.
You told me again you preferred handsome men
but for me you would make an exception.
And clenching your fist for the ones like us
who are oppressed by the figures of beauty,
you fixed yourself, you said, "Well never mind,
we are ugly but we have the music."

And then you got away, didn't you babe...

I don't mean to suggest that I loved you the best,
I can't keep track of each fallen robin.
I remember you well in the Chelsea Hotel,
that's all, I don't even think of you that often.

(Leonard Cohen, versión de Rufus Wainwright)

Duas lágrimas de orvalho

Duas lágrimas de orvalho
Caíram nas minhas mãos
Quando te afaguei o rosto;
Pobre de mim, pouco valho
P’ra te acudir na desgraça
P’ra te valer no desgosto

Porque choras não me dizes
Não é preciso dizê-lo
Não dizes, eu adivinho
Os amantes infelizes
Deveriam ter coragem
Para mudar de caminho

Por amor, damos a alma
Damos corpo, damos tudo
Até cansarmos na jornada
Mas quando a vida se acaba
O que era amor, é saudade
E a vida já não é nada

Se estás a tempo, recua
Amordaça o coração
Mata o passado e sorri
Mas se não estás, continua
Disse-me isto minha mãe
Ao ver-me chorar por ti

(canción: João Linhares Barbosa / Pedro Rodrigues; foto: Cristina Garñica Rodero)

Del suo veloce volo

E chissà dove sarai, amico.
Ripensandoti ti rivedo in me:
la visione che avevi dell’amore,
la tua ironia... E chissà dove sarai.
Spesso da ragazzi passavamo insieme
sere inutili; e fu in un giorno di festa,
per gioco, lo so, io lo so,
lessi nella tua mano,
vidi sulla mano
la tua fine...
E così oggi, dalla mia memoria,
scelgo il meglio della vita
e del suo veloce volo,
che finisce, come sempre accade, troppo presto.
Qualcosa, un po’ di te,
mi è rimasto dentro indimenticabile.
Per gioco, lo so, io lo so,
lessi nella tua mano,
vidi sulla mano
la tua fine...

(Antony, versión de Franco Battiato)

Soledad

En ti estás todo, mar, y sin embargo,
¡qué sin ti estás, qué solo,
qué lejos, siempre, de ti mismo!

Abierto en mil heridas, cada instante,
cual mi frente,
tus olas van, van y vienen,
besándose, apartándose
en un eterno conocerse,
mar, y desconocerse.

Eres tú, y no lo sabes,
tu corazón te late y no lo siente…
¡Qué plenitud de soledad, mar solo!

(poesía: Juan Ramón Jiménez; foto: q.c.)

Viejo mundo

a Laura


Viejo mundo,
el caballo blanco y negro
del día y de la noche
atraviesa al galope.

Eres el triste palacio
donde cien príncipes soñaron con la gloria,
donde cien reyes soñaron con el amor
y se despertaron llorando.

Un poco de pan y un poquito de agua fresca,
la sombra de un árbol y tus ojos...
No hay sultán más feliz que yo,
ni mendigo más probe.

El mundo, un grano de polvo en el espacio;
la ciencia de los hombres, palabra;
los pueblos, los animales y las flores
de los siete climas son sombras de la nada.

Quiero al amante
que gime de felicidad
y desprecio al hipócrita
que reza una plegaria.

(Omar Khayyam / Kiko Veneno)

Há palavras que nos beijam

Há palavras que nos beijam
Como se tivessem boca.
Palavras de amor, de esperança,
De imenso amor, de esperança louca.

Palavras nuas que beijas
Quando a noite perde o rosto;
Palavras que se recusam
Aos muros do teu desgosto.

De repente coloridas
Entre palavras sem cor,
Esperadas, inesperadas
Como a poesia ou o amor.

(O nome de quem se ama
Letra a letra revelado
No mármore distraído,
No papel abandonado)

Palavras que nos transportam
Aonde a noite é mais forte,
Ao silêncio dos amantes
Abraçados contra a morte.

(letra: Alexandre O’Neill; música: Mário Pacheco; foto: Indiana Caba)

canzone seconda


E’ presto per sapere se ti rincontrerò
in questa o un’altra vita, un’altra realtà,
in un altro quartiere oppure un altro corpo
di questa misteriosa inmensità.
E’ presto per sapere se un giorno avrò due occhi,
due mani per accarezzarti un po’,
due bracci per tenerti e fingere di averti
per sempre come allora.
E’ presto per sapere se un giorno ci sarà
un’altra dimensione, un’altra città,
un’altra melodia, un battito, un sorriso,
una ruga del viso a dire la beltà
di questo nostro amore che valica confini,
che non conosce limiti,
che ha fatto della luce e della verità
la sua canzone, la sua nobiltà.
Amore, amore, amore, generoso sei tu.
Amore, amore, amore, misterioso sei tu.
Amore, amore, amore, valeroso sei tu.
Amore, amore, amore, generoso sei tu.

(Pippo Pollina)


Madrugada sem sono

parabéns, siciliano

Na solidão a esperar-te
Meu amor fora da lei
Mordi meus lábios sem beijos,
Tive saudades, chorei.

Despedi-me do teu corpo
E por orgulho fugi.
Andei dum corpo a outro corpo
Só para fugir de ti.

Embriaguei-me, cantei
E busquei estrelas na lama.
Naufraguei meu coração
Nas ondas loucas da cama.

Ai, abraços frios de raiva!
Ai, beijos de nojo e fome!
Ai, nomes que murmurei
Com a febre do teu nome!

De madrugada sem sono
Sem luz, nem amor, nem lei
Mordi meus brancos lençóis,
Tive saudades, chorei.

(canción: Goulart Nogueira / Raúl Ferrão; foto: Lisboa à noite, EudaldCJ)

El hombre más viejo del mundo

Era verano, era el tiempo de la subienda de los peces, y hacía ciento veinticinco veranos que don Francisco Barriosnuevo estaba allí.
— Él es un comeaños –dijo la vecina. Más viejo que las tortugas.
La vecina raspaba a cuchillo las escamas de un pescado. Don Francisco bebía un jugo de guayaba. Gustavo, el periodista que había venido de lejos, le hacía preguntas al oído.
Mundo quieto, aire quieto. En el pueblo de Majagual, un caserío perdido en los pantanos, todos los demás estaban durmiendo la siesta.
El periodista le preguntó por su primer amor. Tuvo que repetir la pregunta varias veces:
Primer amor, primer amor, ¡primer amor!
El matusalén se empujaba la oreja con la mano:
¿Cómo? ¿Cómo dice?
Y por fin:
Ah, sí.
Balanceándose en la mecedora, frunció las cejas, cerró los ojos:
Mi primer amor...
El periodista esperó. Esperó mientras viajaba la memoria, destartalado barquito, y la memoria tropezaba, se hundía, se perdía. Era una navegación de más de un siglo, y en las aguas de la memoria había mucho barro, mucha piedra, mucha niebla. Don Francisco iba en busca de su primera vez, y la cara se le contraía como un puño.
El periodista desvió la mirada cuando descubrió que las lágrimas estaban mojando los surcos de esa cara estrujada. Y entonces don Francisco clavó en la tierra su bastón de cañabrava y empuñando el bastón se alzó de su asiento, se irguió como gallo y gritó:
¡Isabel!
Gritó:
¡Isabeeeeel!


(Eduardo Galeano)

Locuras

a Laura
Hay locuras para la esperanza,
hay locuras también del dolor
y hay locuras de allá,
donde el cuerdo no alcanza,
locuras de otro color.

Hay locuras que son poesía,
hay locuras de un raro lugar,
hay locuras sin nombre,
sin fecha, sin cura,
que no vale la pena curar.

Hay locuras que son
como brazos de mal:
te sorprenden, te arrastran,
te pierden y ya.

Hay locuras de ley,
pero no de buscar.
Hay locuras que son la locura:
personales locuras de dos.

Hay locuras que imprimen
dulces quemaduras,
locuras de diosa y de dios.
Hay locuras que hicieron el día,
hay locuras que están por venir.

Hay locuras tan vivas,
tan sanas, tan puras,
que una de ellas será mi morir.

(canción: Silvio Rodríguez; foto: Javier Buchberger)

L'avvelenata

Ma s’io avessi previsto tutto questo, dati causa e pretesto, le attuali conclusioni,
credete che per questi quattro soldi, questa gloria da stronzi, avrei scritto canzoni?
Vabbé, lo ammetto che mi son sbagliato e accetto il “crucifige” e così sia,
chiedo tempo, son della razza mia, per quanto grande sia, il primo che ha studiato...

Mio padre in fondo aveva anche ragione a dir che la pensione è davvero importante,
mia madre non aveva poi sbagliato a dir che un laureato conta più d’un cantante:
giovane e ingenuo io ho perso la testa, sian stati i libri o il mio provincialismo,
e un cazzo in culo e accuse d’arrivismo, dubbi di qualunquismo, son quello che mi resta...

Voi critici, voi personaggi austeri, militanti severi, chiedo scusa a “vossìa”,
però non ho mai detto che a canzoni si fan rivoluzioni, si possa far poesia;
io canto quando posso, come posso, quando ne ho voglia senza applausi o fischi:
vendere o no “non passa” fra i miei rischi, non comprate i miei dischi e sputatemi addosso...

Secondo voi ma a me cosa mi frega di assumermi la bega di star quassù a cantare?
Godo molto di più nell’ubriacarmi oppure a masturbarmi o, al limite, a scopare...
se son d’umore nero allora scrivo frugando dentro alle nostre miserie:
di solito ho da far cose più serie, costruire su macerie o mantenermi vivo...

Io tutto, io niente, io stronzo, io ubriacone, io poeta, io buffone, io anarchico, io fascista,
io ricco, io senza soldi, io radicale, io diverso ed io uguale, negro, ebreo, comunista!
Io frocio, io perchè canto so imbarcare, io falso, io vero, io genio, io cretino,
io solo qui alle quattro del mattino, l’angoscia e un po’ di vino, voglia di bestemmiare!

Secondo voi ma chi me lo fa fare di stare ad ascoltare chiunque ha un tiramento?
Ovvio, il medico dice "sei depresso", nemmeno dentro al cesso possiedo un mio momento.
Ed io che ho sempre detto che era un gioco sapere usare o no ad un certo metro:
compagni il gioco si fa peso e tetro, comprate il mio didietro, io lo vendo per poco!

Colleghi cantautori, eletta schiera, che si vende alla sera per un po’ di milioni,
voi che siete capaci fate bene a aver le tasche piene e non solo i coglioni...
Che cosa posso dirvi? Andate e fate, tanto ci sarà sempre, lo sapete,
un musico fallito, un pio, un teorete, un Bertoncelli o un prete a sparare cazzate!

Ma s’io avessi previsto tutto questo, dati causa e pretesto, forse farei lo stesso,
mi piace far canzoni e bere vino, mi piace far casino, poi sono nato fesso
e quindi tiro avanti e non mi svesto dei panni che son solito portare:
ho tante cose ancora da raccontare per chi vuole ascoltare... e a culo tutto il resto!

(canción: Franceso Guccini; versión de Folkabbestia y Franco Battiato)

Every Breath You Take

a Hassaleh. ¡Felicidades!

Every breath you take
And every move you make
Every bond you break
Every step you take
I'll be watching you.
Every single day
And every word you say
Every game you play
Every night you stay
I'll be watching you.
Oh, can't you see
You belong to me?
How my poor heartaches
With every step you take.
Every move you make
Every vow you break
Every smile you fake
Every claim you stake
I'll be watching you.
Since you've gone I've been lost without a trace
I dream at night, I can only see your face
I look around, but it's you I can't replace
I feel so cold, and I long for your embrace
I keep crying baby, baby please.
Oh, can't you see
You belong to me?
How my poor heartaches
With every step you take.
Every move you make
Every vow you break
Every smile you fake
Every claim you stake
I'll be watching you.
Every move you make
Every step you take
I'll be watching you.

(letra: Sting; foto: Miguel Rosado)

Without You, I'm Nothing

y otra pa la sirenita
Strange infatuation seems to grace the evening tide.
I'll take it by your side.
Such imagination seems to help the feeling slide.
I'll take it by your side.
Instant correlation sucks and breeds a pack of lies.
I'll take it by your side.
Oversaturation curls the skin and tans the hide.
I'll take it by your side.
Tick, tock…
Tick, tick… tock
I'm unclean, a libertine
And every time you vent your spleen,
I seem to lose the power of speech,
Your slipping slowly from my reach.
You grow me like an evergreen,
You never see the lonely me at all.
I...
Take the plan, spin it sideways.
I...
Fall.
Without you, I'm nothing.
Take the plan, spin it sideways.
Without you, I'm nothing at all.

(letra: Brian Molko; foto: Ouka Leele)

Mar antiguo

Dejé la estepa
cansado y aturdido;
pasto de la ansiedad
no hay otros mundos
pero si hay otros ojos,
aguas tranquilas,
en las que fondear.
Mar antiguo, madre salvaje,
de abrigo incierto que acuna el olivar.
Muge mi alma, confusa y triste;
ojos azules en los que naufragar.
Te he echado tanto de menos
patria pequeña y fugaz;
que al llegar cruel del norte el huracán
no se apague en tu puerto el hogar.
Mar antiguo, madre salvaje,
en tus orillas de rodillas rezaré.
Tierra absurda que me hizo absurdo,
nostalgia de un futuro azul en el que anclar.
Triste y cansado, con los viejos amigos,
el vino y el cantar;
mientras quede un olivo en el olivar
y una vela latina en el mar.
Viejos dioses olvidados,
mantenednos libres de todo mal.
Mar antiguo, dios salvaje
de la encina y del gris olivar.

(canción: Manolo García / Quimi Portet; foto: Hassaleh)

Tonight, Tonight

Time is never time at all
You can never ever leave without leaving a piece of youth
And our lives are forever changed
We will never be the same
The more you change the less you feel
Believe, believe in me, believe
That life can change, that you're not stuck in vain
We're not the same, we're different tonight
Tonight, so bright
Tonight
And you know you're never sure
But you're sure you could be right
If you held yourself up to the light
And the embers never fade in your city by the lake
The place where you were born
Believe, believe in me, believe
In the resolute urgency of now
And if you believe there's not a chance tonight
Tonight, so bright
Tonight
We'll crucify the insincere tonight
We'll make things right, we'll feel it all tonight
We'll find a way to offer up the night tonight
The indescribable moments of your life tonight
The impossible is possible tonight
Believe in me as I believe in you, tonight.

(canción: Billy Corgan; pintura: Vincent Van Gogh)

Lamento por alegrías


Si alguna vez me necesitas,
aquí estaré.
Llama a mi puerta sin temer:
mi corazón aún te palpita.
La última vez, con sólo recordarte,
no logré coger el sueño.

Ay, desde que no te veo
las horas y los minutos
se suman en el tiempo.
Ay, si te tuviera cerca,
muy cerquita, conmigo,
se acabarían mis penas.

La soledad me ha maltratado
sin piedad,
no me abandona, siempre está
para recordarme tu persona;
pues, sin saber que el amor fuese tan cruel,
de ti me enamoré.

Ay, desde que no te veo
las horas y los minutos
se suman en el tiempo.
Ay, si te tuviera cerca,
muy cerquita, conmigo,
se acabarían mis penas.

(popular)

Laura, milonga y lejanía


Laura, yo me pregunto
si nuestro breve encuentro
fue un llegar a una orilla
o un viaje sur adentro,
regalo o semilla.

Laura, yo me pregunto
si echado allí en tu cama
tuve o no tuve un sueño
más grande que mis ganas,
clavado en el ceño.

Laura, no sé por qué me pregunto tanto
si al final las respuestas van en el viento.
Laura, la libertad es una locura,
una ternura que me apresura
y en tu cintura es un juramento.

Laura, yo me pregunto:
cuando no haya fronteras,
¿dónde irán los que odian
a pagar con su tiempo
este tiempo de espera?

(Noel Nicola)

Travelling Light

There are places I don’t remember
There are times and days they mean nothing to me
I’ve been looking through some of them old pictures
They don’t serve to jog my memory
I’m not waking in the morning staring at the walls these days
I’m not getting out the boxes spread all over the floor
I’ve been looking through some of them old pictures
Those faces they mean nothing to me no more
I travel light
You travel light
Everything I’ve done
You say you can justify
Mmm… you travel light
I can’t pick them out, I can’t put them in this saddle bag
Some things you have to lose along the way
Times are hard, I’ll only pick them out, wish I was going back
Times are good, you’ll be glad you ran away
I travel light
You travel light
Everything I’ve done
You say you can justify
Mmm… you travel light
Do you remember how much you loved me?
You say you have no room in that thick old head
Well it comes with the hurt and the guilt and the memories
If I had to take them with me I would never get from my bed
There’s a crack in the roof where the rain pours through
That’s the place you always decide to sit
Yeah, I know I’m there for hours, the water running down my face
Do you really think you keep it all that well hid?
No but I travel light
You don’t travel light
Everything I’ve done
It’s just a lie, you don’t travel light
I’m travelling light
No, you don’t travel light
I travel light
No, no, you don’t travel light
I’m travelling light
You don’t travel light.

(canción: Stuart A. Staples; foto: Gonzalo HY)